آیا خداوند عادل است؛ که مردم سال 61 هجری را با امتحانی به نام عاشورا بیازماید و مردم سال 88 را با نماز و روزه و هر چیز دیگر یا حتی امتحانی در سطح همان عاشورا با همان شرایط؟
قطع به یقین نخواهد بود، چرا که درک مردم نسبت به آن سال رشد کرده و صد البته امتحان تکراری شده است.
حال این سوال پیش خواهد آمد که پس امتحان ما چیست؟
و اما جواب اینکه امتحان ما سخت تر و پیچیده تر خواهد بود، اما با نگاهی به واقعه عاشورا می فهمیم که باید شمر زمان را پیدا کنیم، عمر سعد را هم.
شمر سال 61 هجری با تمام نحسی و زشتی کردار به اسم اسلام و نظام اسلامی و جهاد فی سبیل الله به جنگ با امام حاضر رفت و به قتل رساندش و با همین ظاهرسازی مردم را به میدان کربلا کشاند.
بگذاریم و بگذریم...
و اما مردم سال 88 هم باید امتحان می شدند و شدند.
و آیا به نظر شما آنهایی که در روز عاشورا به پرچم و عزاداران امام حسین(ع) رحم نکردند اگر امامشان حاضر بود به او رحم می کردند؟؟؟
و در اینجا دو موضع مطرح است که این منافقان به نظام اسلامی که به حرمت و بیرق مشکی عزای امام حسین (ع) رحم نکردند؛
یا کرده خود نظام بود که از آن به "خودزنی" تعبیر می شود و یا اینکه این منافقان و حرمت شکنان هیچ ارتباطی با "میر حسین موسوی" نداشته و ندارند.
اما این دو گزاره و موضع به راحتی توسط یکی از سران فتنه تعیین جهت شده و روشن می شود، آنجا که "میرحسین موسوی" می گوید:"شاهد مردم خداجوی بودیم" و جای هیچگونه ابهامی نمی گذارد که این دو گزاره مردود و نهایتا حرمت شکنان عاشورا همان هواداران و سینه چاکان "میرحسین موسوی" بوده اند.
و چه زیبا دید این روزها را پیر جماران که فرمود:"سوت می زدند و کف می زدند آن هم روز عاشورا"
